TEXNH. Ƌ ɴ Ƌ λ o Г ı О: Χαρίλαος Ταλιαδώρος (1926-2021)

 

                                             

 

                               «ίλαθι, μόνε, ημίν ευδιάλλακτε» (*)

 

        Η περίοδος του Τριωδίου ανοίγει την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου. Μου δίνει την αφορμή να αφιερώσω το παρόν «Αναλόγιο», σαν ελάχιστο μνημόσυνο, στον αείμνηστο άρχοντα πρωτοψάλτη Χαρίλαο Ταλιαδώρο, ο οποίος πρόσφατα «αποχαιρέτησε» την Αγία Σοφία Θεσσαλονίκης. Από τον ιεροψαλτικό κόσμο η περίοδος του Τριωδίου θεωρείται ψυχή του ψάλτη (**).  

        Η αφιέρωση αφορά δυο φωτογραφίες: Η πρώτη (από διαδίκτυο) δείχνει την τέχνη και αρχοντιά του ψάλτη. Η δεύτερη (από το αρχείο μου) φανερώνει τη μαεστρία του καλλιτέχνη στη διεύθυνση του  βυζαντινού χορού   «Ιωάννης ο Δαμασκηνός» Θεσσαλονίκης (ΔΗΜΗΤΡΙΑ 1999).

--------

* Από το κοντάκιο της Κυριακής του Τελώνου και Φαρισαίου: «Φαρισαίου φύγωμεν υψηγορίαν, και Τελώνου μάθωμεν το ταπεινόν εν στεναγμοίς, προς τον Σωτήρα κραυγάζοντες: Ίλαθι, μόνε, ημίν ευδιάλλακτε».

** Ο Στυλιανός Ζαχαρίου, αντικαταστάτης του αείμνηστου εκλιπόντος, χαρακτηρίζει τον δάσκαλο «λέοντα, μεγάλο κεφάλαιο, φαινόμενο» της ψαλτικής τέχνης. «Ακούγοντάς τον, ένιωθες μια πνευματική αύρα και νόμιζες ότι άκουγες αγγέλους. Μεταλαμπάδευσε στους μεταγενεστέρους το πατριαρχικό ύφος» (εκπομπή 4Ε 18.2.΄21 «Βυζαντινά Μελωδήματα». Παρουσίαση: μουσικοδιδάσκαλος Πάρης Γκούνας).

ΓΕΝΙΚΑ (διαδίκτυο): Καταγωγή γονέων από Κόνιτσα. Ξεκίνησε ως μαθητής του πρωτοψάλτη Χριστοφόρου Κουτσουράδη. Πτυχιούχος α) ΝΟΕ, β) απόφοιτος Σχολής Βυζαντινής Μουσικής Εθνικού Ωδείου, γ) οφίκιο του «Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως». Δίδαξε Βυζαντινή μουσική στο ΑΠΘ και στη σχολή της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Έψαλε: στους ναούς της Θεσσαλονίκης Αγίου Θεράποντα, Αγίου Φανουρίου και έκτοτε στον ιερό ναό της του Θεού Σοφίας.

ΕΙΚΟΝΕΣ:

 Έχω ιερό "πάθος" με τον δεύτερο ήχο. Το "Σε υμνούμεν" του Ταλιαδώρου το ψάλλω συχνά και όσο γίνεται, κατανυκτικά, όταν ανεβαίνω στο "Αναλόγιο".

 

 

Ψάλτης από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας (αδερφός του γράφοντος) έχει έρωτα με το ψάλσιμο του Ταλιαδώρου. Ολοένα τονίζει: Εγώ, Γιάννη, έγινα ψάλτης α) από ακούσματα της Αγίας Σοφίας (ραδιόφωνο) και β) παρακολουθώντας, συγρόνως, τα μαθήματα από το μουσικό βιβλίο του άρχοντα πρωτοψάλτη.