έθιμα: 5η Καστανογιορτή στη Σκοτίνα

          Πρώτο χαρακτηριστικό της φετινής γιορτής κάστανου στη Σκοτίνα είναι ο εθελοντισμός. Αυτό τονίστηκε και από τον πρόεδρο του συλλόγου εθελοντών νέων Σκοτίνας Κώστα Γανωτή: «η γιορτή κάστανου μπορεί

να λέγεται και σαν γιορτή εθελοντισμού, καθώς όλα γίνονται εθελοντικά». Δεύτερο χαρακτηριστικό είναι η αφιέρωση της γιορτής στον αείμνηστο Μανόλη Παπαγεωργίου. Ακούστηκαν σκοποί και τραγούδια του πασίγνωστου δημοφιλούς Μανόλη. Έτσι, ντόπιοι και ξένοι απόλαυσαν την τεχνική και το  καλλιτεχνικό ταλέντο του παλιού Σκοτινιώτη κλαρινίστα.

         Ο δήμαρχος κ. Κωνσταντίνος Δημόπουλος αναφέρθηκε στο πρόβλημα του δρόμου ακατνής-απαλνής Σκοτίνας: Ιδιαίτερα τόνισε: «είναι η τρίτη καστανογιορτή την οποία επισκέπτομαι ως δήμαρχος. Τι δυο προηγούμενες δεν μίλησα γιατί δεν είχα τίποτα να πω. Φέτος έχουμε τι να πούμε. Μελετούσα το δρόμο και τη μελέτη που είναι έτοιμη για την εγγραφή στον προϋπολογισμό της περιφέρειας. Για το έτος 2018 με 300 χιλιάδες ευρώ η μελέτη είναι πραγματικότητα. Έχει περάσει από το
περιφερειακό συμβούλιο, οπότε φέτος, με ψηλά το κεφάλι, μπορώ να πω ότι έχουμε δουλέψει πολύ για τη Σκοτίνα. Όλη η υπηρεσία του δήμου Δίου-Ολύμπου έπεσε πάνω σ’ αυτή τη μελέτη, γιατί η μελέτη είναι της υπηρεσίας μας και πρέπει να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο τοπικό συμβούλιο, στον πρόεδρό του κ. Αθανάσιο Στύλο και στα μέλη κ. Κοτσιβό Παναγιώτη και Γ. Μητσιάνη. Και σε όλους εσάς μια μεγάλη συγγνώμη εκ μέρους όλων των προηγούμενων δημοτικών αρχόντων για τη μεγάλη αδικία που έγινε με το να μην ολοκληρωθεί ο δρόμος για την απαλνή.

          Θα δείτε και άλλα έργα, όπως το κομμάτι το αρδευτικό, το πεζοδρόμιο για την παραλία, το φωτισμό με έντεκα φωτιστικά σώματα. Θα υπάρξει μια διαφορετική μέρα στη Σκοτίνα».

                                      ΕΙΚΟΝΕΣ

α. επίσημοι

     Ο πρόεδρος της Σκοτίνας Θανάσης Στύλος (Φουντούκας) απευθύνεται προς το πλήθος.         Ενημερώνει τον κόσμο για τα προβλήματα του χωριού.

 

β. εθελοντές

Επικεφαλής της ομάδας εθελοντών είναι οι: Δάμπλιας Διονύσιος, Μητσιάνης Δημήτριος, Γερομιχαλός Βασίλης, Φατέκας Λεωνίδας, Τσιαπάρης Νικόλαος, Κοκράνης Χρήστος, Κοκράνης Κώστας και Χριστινόπουλος Θωμάς.
             

                                     Φλόμος πολύς πάνω από τις παπαδούλες.                       
                             Στη μέση ο Θωμάς Καλιαμπός του Αθανασίου

                   Όλοι στον "αγώνα", Πρώτο πλάνο Θανάσης Κουμουρτζής

γ. χοροί

                     Πρόεδρος Βαγγέλης Καλαμάρας

Οι πρόεδροι των δυο συλλόγων Σκοτίνας Βαγγέλης Καλαμάρας (αριστερά) και Κώστας Γανωτής βραβεύουν "το μεγάλο αστέρι" στο κλαρίνο Δημήτρη Σακκά.

                       Ο Θανάσης Αναγνώστου, η ψυχή των χορών Σκοτίνας, 
                                           βραβεύει τον χορευτή τσολιά.

Στη μέση διακρίνεται ο Μίχος Πύρρος, 

υπεύθυνος του χορευτικού Λεπτοκαρυάς

Ταμανάκης, πρόεδρος του συλλόγου 

"Πνευματική Κίνηση" Λεπτοκαρυάς

Δημήτρης Τσιμήτρης, περιφερειακός σύμβουλος, 

απευθύνει σχετικό χαιρετισμό

δ. μικροπωλητές
                                     

 

ε. κοινό                                                                         

Από αριστερά: Ηλίας Πινακάς, Γιάννης Γερομιχαλός, 

 Νίκος Τσιαπάρης 

   

Βασίλης Καλαμάρας-Καϊάκας, Χαρακτηρίζεται ως "ο ψηλός" του χωριού

                        

              Γονείς και παιδιά

                                          

το ζεύγος Γιάννη και Δήμητρας Καλιαμπού

 

πρόσωπα: Απόστολος Δάμπλιας του Ηρακλή (1914-1984)

         Γεννήθηκε στη Σκοτίνα Πιερίας. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στη Σκοτίνα κοντά στο δάσκαλο Αθανάσιο Βλέτση. Ως δάσκαλος υπηρέτησε α) στην Πιερία (Λεπτοκαρυά, Πούρλια, Κατερίνη) και β) στη Θεσσαλονίκη. Ως στρατιωτικός πολέμησε στο Μέτωπο της Αλβανίας. Εκεί τραυματίστηκε βαρύτατα (9.1.41). Νοσηλεύτηκε σε στρατιωτικά νοσοκομεία (Γιάννενα, Άρτα, Αθήνα).  Ήταν έφεδρος ανθυπολοχαγός και έφτασε μέχρι το βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Η Πατρίδα τον τίμησε δεόντως (Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας και άλλα). 

Λάτρευε με πάθος τη γενέτειρα Σκοτίνα. Οι συμπατριώτες βρίσκανε σ’ αυτόν θαλπωρή. Δεν ξεχνώ, πως το σπίτι του στη Θεσσαλονίκη (Δεληγιώργη 14) ήταν «Κέντρο διερχομένων» για τους κατοίκους της Σκοτίνας και περιχώρων.

Τον ενδιέφεραν πολύ τα λαογραφικά. Στη δεκαετία του 1970 και εξής μου έστελνε χειρόγραφες εργασίες όπου κι αν υπηρετούσα (Κεφαλονιά, Πάτρα, Θεσσαλονίκη). Στα γραφόμενά του χρησιμοποιούσε άνετα την ντοπιολαλιά. Αυτό ήταν η απαρχή της δικής μου ενασχόλησης (λαϊκή παράδοση στον Κάτω Όλυμπο-Σκοτίνα).  Εγώ, ως αντίδωρο εγκάρδιας ευγνωμοσύνης, επιθυμώ να τον τιμήσω παραθέτοντας την παρούσα ανάρτηση, όπου φαίνεται η προσωπική του δραστηριότητα. Από το αρχείο μου επιλέγω τα εξής εντυπωσιακά σημεία:

α. μια νεκρολογία

Όταν απεβίωσε ο αείμνηστος παπά Γιάννης Μπιλιάγκας, ο "Ελληνικός Βορράς" Θεσ/νίκης δημοσίευσε τη νεκρολογία που γράφτηκε από τον Απόστολο Δάμπλια.  Σημειώνω κύρια σημεία της νεκρολογίας:

«Εγεννήθη το 1897 εις την Σκοτίναν Κατερίνης. Το 1937 εφοίτησεν εις την Εκκλησιαστικήν Σχολήν Αγίας Αναστασίας Χαλκιδικής και εχειροτονήθη ιερεύς το 1938. Την 1ην Απριλίου 1973 απεβίωσεν αιφνιδίως εκ καρδιακής προσβολής. Ο εκλιπών δικαίως εθεωρείτο ως ένας από τους διαπρεπέστερους ιερείς η δε απώλειά του αποτελεί βαρύ πλήγμα δια την εκκλησίαν και την πατρίδα. Υπήρξε εις εκ των επιδειξάντων πλουσίαν εθνικήν δράσιν κατά τον Α' και Β' παγκόσμιον πόλεμον…Επίσης έλαβε μέρος και εις την Μικρασιατικήν εκστρατείαν… Η κηδεία του υπήρξε πάνδημος. Μετέσχον 30 περίπου ιερείς της περιφερείας, όλοι οι κάτοικοι της γενέτειράς του και πολλοί φίλοι των γειτονικών χωρίων… Ήτο υπόδειγμα φιλόστοργου οικογενειάρχου και εχαρακτηρίζετο από άπειρη αγαθότητα και εντιμότητα…Εις την Σκοτίναν Ολύμπου, όπου υπηρέτησεν επί 35 έτη ευρίσκονται παλαιές και καινούργιες εκκλησίες…Οι συμπατριώτες και φίλοι του θα ενθυμούνται πάντοτε τον καλλίφωνο παπά-Γιάννη με το επιβλητικόν παράστημα, την αγγελικήν ματιά και την ευγενικήν ψυχήν. 

Ας είναι αιωνία του η μνήμη και ελαφρόν το χώμα που τον σκέπασε». 

----------

Σημείωση: Δεν ξεχνώ τη σκηνή της πάνδημης κηδείας του Αποστόλου Δάμπλια. Έγινε στην Αγία Σοφία Θεσσαλονίκης (Μάης ’84) με την παρουσία της μπάντας του Γ. Σ. Στρατού. 

β. νοσταλγία γενέτειρας

          Ο αείμνηστος Απόστολος, ανάμεσα στα άλλα, κατέγραφε αναμνήσεις από το χωριό. Από τα πολλά παραθέτω νοσταλγικές του σκέψεις, αντίγραφα των οποίων παραθέτω παρακάτω:

γ. "ΚΑλλίνικος"

          Όταν ιδρύθηκε ο σύλλογος Θεσσαλονίκης και απανταχού Σκοτινιωτών «Καλλίνικος» χάρηκε πάρα πολύ. Αυτό φαίνεται από την επιστολή που ακολουθεί.

δ. σειρά "ιστορίες"

          Συχνά κλείναμε ραντεβού στο καφενείο που βρισκότανε επί της Λεωφόρου Στρατού, έναντι του Γαλλικού Ινστιτούτου. Ανοίγαμε θέματα αποκλειστικά για «ιστορίες» του χωριού. Αρκετές φορές μου έστελνε τις ιστορίες χειρόγραφες, όπως το παρακάτω δείγμα: