εκκλησίες: Αγιάννης

            Εκκλησσάκι πανέμορφο, κτισμένο πάνω στην κορυφή «Μνημόρια» * στα ΒΔ της Κάτω Σκοτίνας. Τα θεμέλια τέθηκαν το 1997. Ένας χώρος μαρμαροστρωμένος με δύο εισόδους: η μια για τον κυρίως ναό και η άλλη για το ιερό βήμα. Και οι δυο είσοδοι βλέπουν προς νότον. Αποτελεί εξολοκλήρου έργο του συμπατριώτη μας αιδεσιμολογιωτάτου ιερέα κ. Γεωργίου Μπιλιάγκα, πρ. προϊσταμένου του Μητροπολιτικού ναού Θείας Αναλήψεως Κατερίνης (1964-2010)..

            Ο ναός είναι αφιερωμένος στον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή ** και Πρόδρομο. Θεία λειτουργία τελείται οσάκις εορτάζει ο άγιος. Πανηγυρίζει δε την κυριώνυμη μέρα της Γέννησης του Προδρόμου (24 Ιουνίου) ***

----------

*  Μνημόργια (τα), τοπων. βδ. της Κάτω Σκοτίνας, ανεβαίνοντας από Βασίλα προς Χριστό.  Η ονομασία οφείλεται στο γεγονός ότι εκεί βρέθηκαν μνήματα (λατ. memorium). Υπήρχε οικισμός, οι κάτοικοι του οποίου ήρθαν στα μαχαίρια με τους κατοίκους του άλλου οικισμού "Αγ. Παρασκευή" (βλ. Ιω. Καλιαμπού, η ΣΚΟΤΙΝΑ, Κώδικας 2007). Άλλη εκδοχή: τα μνήματα αυτά ήταν τα όρια των χωριών «Κότρις» και «Αγ. Παρασκευή» (μνήματα-όρια), αλ. λιμόρια=μνήματα (Χρονικά Χαλκιδικής).

** Γιος του ιερέα Ζαχαρία και της Ελισάβετ. Χαρακτηριστικά του βίου του: η ασκητική ζωή στην έρημο της Ιουδαίας (το ρούχο από τρίχες καμήλας, η  ζώνη δερμάτινη, η τροφή ακρίδες και μέλι άγριο). Η διδασκαλία του επικεντρώνεται στη φράση: «μετανοείτε· ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Την αδικία την ήλεγχε αυστηρά.

*** Η γιορτή καθιερώθηκε τον 5^ο αιώνα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του ως εξής: α) 23 Σεπτεμβρίου-σύλληψη, β) 24 Ιουνίου-γέννηση, γ) 7 Ιανουαρίου-σύναξη, δ) 29 Αυγούστου-αποτομή κεφαλής, ε) 24 φεβρουαρίου-α΄ και β΄ εύρεση τιμίας κεφαλής, στ) 25 Μαϊου-γ΄ εύρεση αυτής.

ΕΙΚΟΝΕΣ

                                                            Ο π. Γεώργιος ιερουργεί

 

Το μνήμα των γονέων στο εξωκλήσι (ανατολικά

                                                      Η Εκκλησία από τη δυτική πλευρά

                                   

Επιγραφή στην είσοδο της αίθουσας

Μετά τη Θεία Λειτουργία οι πιστοί προσκυνητές επισκέπτονται την αίθουσα και, με την ευκαιρία του «καφέ» δίνουν «γνώρα» -ανταμώνουν και χαίρονται.

 

Μέρος του αυλόγυρου του ναού. Μπροστά μας απλώνονται τα απέραντα αρμάνια της Σκοτίνας

ΞΕΝΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ  

α) Δημήτρης Καρκαφίρης του παπά Μιχάλη (αριστερά), ο οποίος με το ήπιο ψάλσιμο λάμπρυνε τη γιορτή, β) Χαράλαμπος, γ) Αθηνά Παπαζιώγα του Αποστόλου, σύζυγος του Χαράλαμπου (ζουν στην Αυστραλία)..

 

                                           Κλεάνθης Δ. Ζιώγας(1944-2013), σύζυγος

                                           Τούλα Διον. Τσιαπάρη. (Αυστραλία).

                                           Η φωτογραφία αφιερώνεται στη μνήμη του Κλεάνθη. 

                                                  Θεοχάρης Δ. Ζιώγας (Αυστραλία)

                       Από αριστερά: Γιάννης Δάμπλιας, Απόστολος Τσινιάνης, Παναγιώτης Οικονόμου

ΜΙΑ ΕΚΠΛΗΞΗ

Ιωάννης Πάππας (αριστερά) και η συντροφιά του από Κατερίνη. Θυμίζω ότι ο κ. Πάππας στα χρόνια του Εμφυλίου ήταν δάσκαλός μου στο δημοτικό σχολείο Περίστασης Πιερίας.  Τον βλέπω ύστερα από 65 χρόνια (να η έκπληξη!). Άλλοι δάσκαλοι που υπηρετούσαν εκεί: ο Φώτης Μέλιος και η Κατίνα Κουζώνη με διευθυντή τον Κώστα Μοσχίδη *.

----------

* Για τον αείμνηστο δάσκαλο Κώστα Μοσχίδη διατηρώ τις καλύτερες αναμνήσεις. Υπογραμμίζω μερικά στιγμιότυπα: α) Μου ανέθεσε να μεταφέρω καθημερινά από τον φούρνο Σεϊτανίδη της Κατερίνης (διαδρομή 6 χλμ. πάνε-έλα) τα σταφιδόψωμα για το συσσίτιο του σχολείου. Αμοιβή μια χούφτα σταφίδες. β) Με όρισε να επιβλέπω το σχολείο και να κλείνω τα παράθυρα. Υπόψη ότι η οικογένειά μου σαν ανταρτόπληκτη έμεινε στο σπίτι του Θανάση Κουτσοπέα (απέναντι από το σχολείο). γ) Τοποθέτησε τη μητέρα μου στη θέση της μαγείρισσας, να ετοιμάζει το πρωινό των μαθητών (στο καζάνι γάλα -σκόνη). Αμοιβή: μια κατσαρόλα γάλα για το σπίτι. δ) Παρότρυνε τον πατέρα μου να με στείλει στο Γυμνάσιο: «Πάτερ Απόστολε, ο Γιάννης τα «παίρνει» τα γράμματα. Να πάει στο Γυμνάσιο. -«Ι Γιάντζ τα παίρ´ τα γράμματα, μα ιγώ τουν θέλου για δλεια». -«Πάτερ Απόστολε, και τα γράμματα είναι δουλειά».

            Θεός σχωρέστον!