ΙΣΤΟΡΙΕΣ: «Η τελευταία εξομολόγηση»

          Η παρούσα ανάρτηση αφιερώνεται στον φίλο, συμμαθητή μου Τάκη, συγγραφέα του βιβλίου που φέρει τον παρόντα τίτλο. 

Ι. ΓΕΝΙΚΑ

Αγαπητέ αναγνώστη,

Την αξία του βιβλίου αισθάνεσαι όταν, τελειώνοντας μια πρόταση, αγωνιάς για το περιεχόμενο της επόμενης. Πόσο μάλλον όταν ο τίτλος είναι σαγηνευτικός («η τελευταία εξομολόγηση»). Το διάβασα «μονοκοπανιάς». Στην αρχή με χαρά και συγκίνηση. Το τέλος κύλησε με λύπη και δάκρυ. Το συστήνω στον καθένα για τους εξής λόγους:

1. Είναι γραμμένο με αξιοπρόσεκτο τρόπο. Σε «τραβάει» γιατί κρύβει ενδιαφέρον. Το «τάλαντο» του συγγραφέα ολοφάνερο: πέραν των άλλων, διακρίνεται και ως δεξιοτέχνης του λόγου-Λογοτέχνης (γλώσσα, απλή, στρωτή, γλαφυρή, κατανοητή).

2. Η επίμαχη ιστορία μας θυμίζει εποχή που μόλις ξεγλίστρησε από τον Εμφύλιο. Λίγο, πολύ η γενιά μου άγγιξε τα πράγματα. Το εθνικό και θρησκευτικό συναίσθημα βρισκότανε στο αποκορύφωμα.

3. Σχετίζεται άμεσα με ανατροφή και κοινωνική συμπεριφορά γονέων και τέκνων. Αυτή η συμπεριφορά είναι καημός. Κατά τη γνώμη μου λογίζεται τέχνη. Ο κάθε γονέας επιζητεί την επιβράβευση του παιδιού του (λογικό). Η μεγάλη προσοχή έγκειται στην κατάληξη. Μη φτάσουμε στα «άκρα» (τελειομανία, οικονομία, προτεραιότητες κλπ). Πράγματα που οδηγούν σε καταστάσεις οδυνηρές (όπως φαίνεται στο παρόν πόνημα).

         

ΙΙ. ΠΛΟΚΗ-ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Α. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (οικογένεια). Ο δάσκαλος Κωνσταντής Διαμαντής (Νέα Κώμη Κοζάνης) παντρεύεται την νηπιαγωγό Ιουλία («κεραυνοβόλος» έρωτας) και γεννιούνται τα παιδιά α) Νίκος (πρώτος Εύελπις), β) η Άννα το «αγαπημένο στερνοπούλι».

Β. Η ΑΝΝΑ (κόρη).  

1. ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ: α) βράβευση από το κοινοτικό συμβούλιο, β) σημαιοφόρος στο Γυμνάσιο, γ) ταλέντο στους χορούς, «τσακίσματα-φιγούρες» «σκερτσόζα λικνίσματα», απολυτήριο Γυμνασίου 10.6.69 «άριστα» δ) υποτροφία  στην ιατρική.

2. ΕΡΩΤΕΣ. Ερωτικό πάθος, «ερωτική καταιγίδα», αχαλίνωτο ερωτικό ένστικτο, «ξέφρενο γλέντι», «κολύμπι στον έρωτα», βραδινά «ξεφαντώματα», «περιπτύξεις», ποτά, αλκοόλ, «ουσίες» κ. ά. είναι τίτλοι που αμαυρώνουν τη ζωή και δράση ενός καλλιεργημένου, επιστημονικά, πλάσματος. Ήταν η «αχίλλειος πτέρνα» που προξένησαν κακό στο πεντάμορφη κορίτσι. Κρίμα! Στην εκκλησία σύχναζε, αλλά δεν εφάρμοσε το άκουσμα της εκκλησίας: «το δοθέν σοι τάλαντον φιλοπόνως έργασαι».

Γ. ΑΠΟΡΙΑ (κάθε αναγνώστη): Πού οφείλεται αυτή η αντίθεση (αριστεία-μπλεξίματα); Έτοιμη η απάντηση από τον ίδιο τον συγγραφέα και Επιμελητή Ανηλίκων: 

«διαπίστωσα μια δυνατή και οδυνηρή μάχη που διεξαγόταν  μέσα της, καθώς ερχόταν με σκληρή αντιπαράθεση οι αρχές και αξίες, που είχε πάρει από την οικογένειά της από την τρυφερή της ηλικία, με την αδυναμία διαχείρισης του σεξουαλικού ενστίκτου, που κυριαρχούσε στην εφηβεία της. Σ’ αυτό, βέβαια συνέβαλε και η όλη της εμφάνιση, που ήταν σκέτος πειρασμός για τους άνδρες, αλλά και η εξαιρετική ευφυΐα με την οποία ήταν προικισμένη, προσόντα που σπάνια συναντώνται στο ίδιο πρόσωπο» (σελίδα 299).

Δ. Από τον επίλογο του βιβλίου (σελίδα 13)

__________

Σημείωση: Με, κάπως, διαφορετική μορφή, η παρούσα εργασία δημοσιεύθηκε στην ημερήσια τοπική εφημερίδα Κατερίνης "Ολύμπιο Βήμα" (σήμερα 15.7.20).