ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ: το Μελίσσι

 

 

 Α. ΓΕΝΙΚΑ

Δώθε από την κορυφή της Δουργιανής εκτείνεται το μεγαλύτερο σκαλί που μοιάζει με πλατιά εξέδρα, βοσκοτόπι εξαίρετο. Ονομάζεται «Μελίσσι». Ίσως από τα πολλά μελίσσια που υπήρχαν σκαλωμένα στα πανύψηλα δέντρα ή κρυμμένα μέσα στους βράχους.

 

 Β. ΔΥΣΚΟΛΙΑ

        Ο τόπος, παλιότερα, θεωρούνταν απάτητος άβατος. Μόνο ο Γιάννης Νικολός (τ΄ Λιόλια) κατόρθωνε να βόσκει εκεί τις γαλάρες του (καλής ποιότητας γίδες). Η θαρραλέα πράξη του Γιάννη μου δίνει τόλμη. 

 Γ. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΛΜΗ

        1946. Ανεβαίνω κι εγώ στο Μελίσσι. Τα κατάφερα. Ήμουνα 11χρονο πεισματάρικο παλικάρι.  Σκαλί, σκαλί έφτασα στην «πόρτα» (έτσι λέγεται η είσοδος της περιοχής) μπήκα μέσα στο απλωμένο «μπαϊρί», μικρό οροπέδιο, όπου το καταπράσινο βοσκοτόπι. 

 Δ. η "ΚΑΚΙΑ ΩΡΑ"

        Δεν άργησε να ΄ρθεί η "κακιά" ώρα: Βρέθηκα σε κόλαση από πέτρες που πέφτανε βροχή από πάνω μου. Φαίνεται πως γίδια βοσκούσαν σύρριζα στο βράχο προκαλώντας τις πέτρες να κατρακυλούν προς το Μελίσσι. Στριμώχτηκα στο βράχο και οι πέτρες περνούσαν λίγο ξυστά από το κεφάλι μου. 

        Σταυροκοπιέμαι, Προχωράω προς την απέναντι «πόρτα» του , ρίχτηκα με τα γίδια κάτω στο λάκκο. Γλίτωσα.

 

 1. Κάτω Σκοτίνα

2. Μνημόρια

3. Κότρες

4. λάκκος στην τοποθεσία "Κρεβάτια"

 5. ΜΕΛΙΣΣΙ-σκαλί σκαλωμένο στο βράχο

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  η φωτογραφία είναι παρμένη από την τοποθεσία "Πλάκες".