ΠΡΟΣΩΠΑ: Βασίλης Παπαγεωργίου

«Εις μνημόσυνον»

Ανταριασμένη η παραμονή του Αγίου Βασιλείου του 2020. Ο Βασίλης, αγαπητός φίλος και άξιος πατριώτης κλείνει τα μάτια, μας «αποχαιρετά». Η ψυχή του φτερουγίζει στις μονές των Αγγέλων.

Μαζί παίζαμε, μαζί κουβεντιάζαμε. Η επικοινωνία μας κορυφώνεται εξαιτίας της δεξιοτεχνίας του πατέρα του στο κλαρίνο. Ασχολήθηκα με πάθος με τον δεξιοτέχνη Μανόλη. Ο Βασίλης εκτίμησε την προσπάθειά μου αυτή. Με κάλεσε στο σπίτι. Αυθόρμητα απευθύνεται σε μένα λέγοντας: «Γιάννη, κοίταξε δεξιά, αριστερά, στον «μπουχαρή. Όσες φωτογραφίες βλέπεις, ό, τι υλικό υπάρχει, πάρ’ το. Σε εμπιστεύομαι, Γιάννη, κάνε ό, τι μπορείς». Με «σκλάβωσε». Ανταποκρίθηκα στην επιθυμία του.

Στη φωτογραφία το σπίτι που έζησε, μεγάλωσε, δούλεψε. Στο βάθος αριστερά διακρίνεται το «κονάκι»-ραφείο με το διάπλατο παραθύρι. Οι περαστικοί σηκώνανε το χέρι, του λέγανε «καλημέρα). Εκείνος με το δάχτυλο της βέρας βαρούσε το τζάμι για να ανταποκριθεί στην επιθυμία του διαβάτη. Μας αγαπούσε όλους. Συμπεριφορά δίχως φτιασίματα!

 

Τον τελευταίο καιρό ο Βασίλης βρίσκεται στο κρεβάτι του πόνου. Καταπάνω η πιστή σύζυγος Τριανταφυλλιά («Τρανταφλιά») Συντριβάνη του Θωμά.

 

 

 

ΓΟΝΕΙΣ

 

 

πατέρας:

Μανόλης Παπαγεωργίου του Βασιλείου

 

 

 

 

 μητέρα:

Ευδοξία Γερομιχαλού του Αθανασίου

 

 

----------

Σημείωση: Παραθέτω σε φωτοτυπία ιδιόχειρο βιογραφικό σημείωμα του Βασίλη (απόσπασμα) που αναφέρεται στη βιογραφία του Μανόλη (αρχή και τέλος).