ΙΣΤΟΡΙΑ: ΕΟΤ  Σκοτίνας

 

ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ

 

Το 1970 έγινε αναγκαστική απαλλοτρίωση των παραλιακών κτημάτων Σκοτίνας. Οι ιδιοκτήτες των κτημάτων ενήργησαν για την χρηματική αποζημίωση από τον ΕΟΤ (Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού). Από συνεντεύξεις συμπατριωτών μαθαίνουμε την έναρξη και εξέλιξη του ΕΟΤ και Κάμπινγκ Σκοτίνας.

          Για πειστική ενημέρωση παραθέτω συνέντευξη του τότε προέδρου Σκοτίνας  Γιάννη Τσινιάνη (1925-2018), του γνωστού με το παρώνυμο «Πασιάς». Η συνέντευξη έγινε στις 6 Σεπτέμβρη 2012 στο σπίτι του (συνοικία «Φέσα»).

 

ΤΟΠΙΚΟ ΙΔΙΩΜΑ:  Έγινα πρόεδρος το 1966. Ιγώ υπόγραψα για να πληρουθούν απ’ τα χουράφια ι κόζμους. Του 1970-72. Υπόγραψα στο δικηγορικό σύλλογο. Ήταν αρκετοί δικηγόρ’. Χρήστος Παπαδόπουλος, Καζαντζίδης Λαυρέντης, πρόεδρος του συλλόγου. Μι ήφιραν τα χαρτιά, όλα τα πιστοποιητικά. Δε ντα ‘χαν καλά. Κι ήρθι ι δικηγορικός σύλλογος απόξου, στο Κοτσέκ’.   Κι ήταν δυο κούτις, 6- 7 δικηγόρ’.

Λέου, «θα τα μελετήσω, θα τα υπογράψω κι θα τα πάρτι». Ήταν κι ι Σκλιουπίδης.

Αφού τς είπαν ότι εγώ τα έχου έτοιμα, διατάζν τουν ένα απού ‘ταν ο πιο

μικρός απ’ αφνούς, το Χρήστο Παπαδόπουλο. Ανακατέφκαν αυτοί.  Τς λέου: «Ήμαν μικρός κι άκουσα έναν παππού μια βουλά ότι τ’ μούντζα να προυσέξ πού ντ βάντζ».

Τα πήγαν σ’ ν’ Αθήνα. Αλλά σ’ ν’ Αθήνα πήγα ιγώ κι τα πήρα. Αλλιώς δε μπουρούσαν να πάρν τα λιφτά. Πήγα μι του μπρόιδρου του δικηγορικού συλλόγου Καζαντζίδη. Μι παίρ’ τηλέφουνου κι μι λέ’: «Ετοιμάσ’ για ν’ Αθήνα. Τα λιφτά, αύριου, ν’ άλλ’ μέρα χάνουντι». Ήρθι τ’ απόγιμα κι έφυγάμι μι μια κούρσα. Πάμι σ’ ν’ Αθήνα. Λέ’ αυτός: «Ήφιράμι τα χαρτιά για τ’ Μακιδουνία, τη Σκουτίνα».

Λέει: «αυτός, ποιος είνι»; «Είνι ι πρόιδρους, πααίν’ στουν υπουργό». Μι πρόλαβαν κάτου:

«Πρόεδρε έλα».

Κι έκανάμι τα χαρτιά. Κι πήραν ι κόζμους τς παράδις.

 

ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ: Εκλέχτηκα πρόεδρος το 1966. Εγώ υπέγραψα για την αποζημίωση χωραφιών συμπατριωτών μας. Ήταν περίοδος 1970-72. Υπέγραψα ενώπιον του δικηγορικού συλλόγου. Παρουσιάστηκαν αρκετοί δικηγόροι, όπως ο Χρήστος Παπαδόπουλος, ο Λαυρέντης Καζαντζίδης, πρόεδρος του συλλόγου. Μου παρουσίασαν όλα τα χαρτιά, πιστοποιητικά. Κατάλαβα πως δεν ήταν καλά διατυπωμένα. Ο δικηγορικός σύλλογος εμφανίζεται έξω από τα γραφεία της Κοινότητας, στην πλατεία «Κοτσέκι». τα χαρτιά ήταν συγκεντρωμένα σε δυο κουτιά, παρουσία 6-7 δικηγόρων.   

Τους λέω: «Θα τα μελετήσω καλά και αφού τα υπογράψω, τότε θα σας τα δώσω». Παρών ήταν και ο δικηγόρος Σκλιοπίδης.

Αφού κατάλαβαν ότι έχω έτοιμα τα χαρτιά, δώσανε εντολή στον νεότερο δικηγόρο Χρήστο Παπαδόπουλο να φροντίσει τη διαδικασία πληρωμής. Μεταξύ τους υπήρχαν διαφωνίες. Τους λέω κάτι που θυμήθηκα: «Βρισκόμουνα σε μικρή ηλικία και άκουσα κάποιον παππού να λέει: «να προσέχεις πολύ πού σκοπεύεις να βάλεις την υπογραφή».

Πήραν τα χαρτιά και πήγανε στην Αθήνα. Αλλά εγώ παρακολουθούσα από κοντά την υπόθεση. Κατέβηκα στην Αθήνα και τα παρέλαβα εγώ. Σκέφτηκα τον κόσμο, που, χωρίς τη δικιά μου παρουσία, δεν θα έπαιρνε τα χρήματα. Μάλιστα φρόντισα και πήγα στην Αθήνα μαζί με τον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου Καζαντζίδη. Μου τηλεφώνησε: «Ετοιμάσου για την Αθήνα. Τα λεφτά όσο περνάνε οι μέρες θα ξεχαστούν». Κατέφτασε ο άνθρωπος το απόγευμα και ξεκινάμε με το ΙΧ. Φτάνουμε στην Αθήνα, πάμε στην αρμόδια υπηρεσία και τους λέει: «Ερχόμαστε από την Μακεδονία και σας φέραμε τα χαρτιά της Σκοτίνας».

Κάποιος υπάλληλος λέει στον δικηγόρο: «Ποιος είναι αυτός που σε συνοδεύει»; «Είναι ο πρόεδρος της Σκοτίνας και ζητάει τον υπουργό».

          Μόλις που με προλάβανε:

«Πρόεδρε περάστε στο γραφείο». 

Έτσι, όλα λάβανε τέλος. Ετοιμάσαμε όλα τα δικαιολογητικά. Και…ο κόσμος πήραν τα λεφτά.