ΘΑΛΑΣΣΑ: Ψαράδες

       ΑΦΗΓΗΣΗ: Θανάσης Καλαμάρας

   Στις 13 Σεπτέμβρη 2017 παίρνω συνέντευξη από τον Θανάση Καλαμάρα-Καϊάκα του Θεοχάρη. Η συζήτηση γίνεται στο σπίτι του στην Σκοτίνα Πιερίας. Το θέμα αναφέρεται στη δουλειά των ψαράδων της Σκοτίνας. Να σημειωθεί ότι ο Θανάσης, όταν με συναντάει, φωνάζει: «Γιάννη, σε μια βραδιά». Είναι το σύνθημα σε κάθε μας αντάμωση. Είμαστε ,δηλαδή, γεννημένοι την ίδια βραδιά.

 

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ:   -Θανάση εσύ δούλεψες στη θάλασσα

          -Δούλεψα όλα μου τα χρόνια, όταν ήμουνα νέος.

          -Τώρα ποιοι εργάζονται στη δουλειά σου;

-Έχω τα δυο μου παιδιά τον Θεοχάρη και Βασίλη. Ο Θεοχάρης μεγαλύτερος.

-Ποιες ώρες εργάζονται;

-Ανάλογα. Συνήθως όλη τη νύχτα στη θάλασσα από Λιτόχωρο μέχρι Πηνειό. Από τη στεριά 3 χιλιόμετρα βάθος.

          -Τη στιγμή αυτή σε βλέπω να δουλεύεις έχοντας μπροστά δίχτυα και εργαλεία. Αυτό που κάνεις τώρα πώς λέγεται;

          -Αρμάτωμα, αρματώνω δίχτυ.

          -Αυτό που κρατάς στα χείλη πώς λέγεται;

          -Μέτρο και μετράω τα καμάρια. Αν δεν τα μετρήσω τα δίχτυα δεν ρίχνονται στη θάλασσα. Πρέπει το δίχτυ να είναι μισή οργιά μικρότερο από το μολύβι, ούτως ώστε να τραβάει το μολύβι. Έτσι και τα ‘βαλες στραβά δε ρίχνεται μέσ’ στη θάλασσα το μολύβι. Γι’ αυτό έχουμε το μέτρο και μετράμε. Π.χ. είναι 100 μ. το δίχτυ, γίνεται 50, βάζουμε χύμα μέσα, μπόσκα. Να πιάνεται το ψάρ’, να μην είναι τριζάτο έτσ’. Άμα είναι τριζάτο, δε θα χτυπήσ’. Άμα είναι μπόσκο, θα περδικλωθεί. Το κάθε δίχτ’ έχ’ το ψάρ’. Ας πούμε, το απλάδ’ δεν είναι για γαρίδα. Τα πυκνά δίχτυα είναι για γαρίδα.

          -Για σαρδέλες;

          -Εμείς δεν πιάνουμε σαρδέλες. Εμείς πιάνουμε κουτσουμούρες, μπαρμπούνια, γλώσσες, γαρίδες. Σαρδέλες, γαύρο και παλαμίδες πιάνουν τα γκιργκίρια, με λάμπες. Τα καΐκια έχουν τα ραντάρ και βλέπουν τα ψάρια. 

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ 

 

Η σύζυγος του Θανάση αείμνηστη

Αλεξάνδρα Κουκουσά.

 

 

 

Θεοχάρης Καλαμάρας του Αθανασίου,

πατέρας του Θανάση.

 

 

 Ο Θανάσης δείχνει τον τρόπο που δουλεύει στα δίκτυα.

 

 

 

 

  

Ως συνταξιουχος (τώρα στα γεράματα) του αρέσει να εργάζεται ασταμάτητα βοηθώντας τα παιδιά του. Γνωρίζει τη σημασία και τα "τερτίπια" που κρύβει η θάλασσα (φωτογραφία τωρινή 30.7.2022).

 

 

Το σπίτι στην Κάτω Σκοτίνα. Μου εξηγεί ο Θανάσης. "Εδώ εργάζομαι τις ελεύθερες ώρες. Ευτυχώς υπάρχει αυτή η απασχόληση και περνάει ο χρόνος ευχάριστα".

 

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Θανάση, μια και μιλάμε για θάλασσα, να κάνουμε ένα αφιέρωμα στη μνήμη  του  Θανάση Καλαμάρα του Νικολάου. Να μου πεις πως πνίγηκε ο Θανάσης.

          -Είχε μια θάλασσα τραμουντάνα (βόρειοι άνεμοι). Έκουψι λίγου η θάλασσα και ρίχνουν τα δίχτυα εκεί στον Πηνειό. Κι ο Πηνειός κατέβαζι.

 Η θάλασσα έχ’ πιο δύναμη απ’ του πουτάμ’. Κι όταν κατέβαζι του πουτάμ’ κι η θάλασσα μαζί, τον ήφιρι κουλτούμπα του καΐκ’. Ο Θεοχάρης Συντιβάντζ πήδηξι στα ριχά και σώθηκε. Τον Θανάσ’ τον έβαλι από κάτ’ το καΐκ’ και τον χτύπσι το κεφάλ’. Και μετά από 5-10 μέρες τον βρήκαμε κάτ’ στον κάμπο του Δεματά, απ’ το Τσιάιζο πιο κάτ’. Ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος από μένα. Παιδί του Νικολάου και Μαρίας από τον Πυργετό. Αυτό έγινε στις 22 Μαρτίου 1971.