ιερατείο: παπά Μιχάλης Βλέτσης

 

Το καλοκαίρι του 2005 επισκέπτομαι τον παπά Μιχάλη Βλέτση στο σπίτι του. Ο σεβάσμιος λευίτης διαμένει στη γενέτειρά του Σκοτίνα διανύοντας τον συνταξιοδοτικό χρόνο. Γνωρίζουμε ότι στα νιάτα του ήταν ταπεινός (γεννήθηκε το 1929 στην Άνω Σκοτίνα του Κάτω Ολύμπου από τους γονείς Κωνσταντίνο και Καλλιόπη). Ο βίος του κύλισε, ως λαϊκός στην ποιμενική ζωή, ως κληρικός στην ποιμαντική. Σήμερα ήρεμος, μειλίχιος, πράος. Μέλημά του να φανεί -όσο γίνεται- χρήσιμος στην κοινωνία. Του εκμυστηρεύτηκα ότι επιθυμώ διακαώς να εκμαιεύσω λίγες πληροφορίες για την ιερατική του σταδιοδρομία.

  

1. λαϊκός. -Παπά Μιχάλη, θα ήθελα να αναφερθούμε για λίγο στο θέμα της καταγωγής σου.

          -Η καταγωγή των γονέων μας είναι από τα Χάσια*. Παππούς ήταν ο Κώστας. Το όνομα (Βλέτσης) το πήραν από το "Μπλιάτσκας". Ικεί που φάγανε είπε μια κουβέντα: «ι  μπλιάτσκας τρώει καλά». Στα Χάσια. είχαν άλλο επώνυμο. Κι απ' το μπλιάτσκας έγινε Μπλέτσιος, Βλέτσης. Ο Κώστας άφησε το Γεώργιο, αλλά και μια αδερφή στην Καρυά παντρεμένη. Οι Πινακαίοι πρέπει να είχαν μια αδερφή του Γιώργου Βλέτση. (Γι’ αυτό οι Πινακαίοι λέγονται και Μπλιτσαίοι. Δώσανε την αδερφή στο Μήτρο Πινακά).

          -Τι θυμάσαι από την παιδική ηλικία;

          -Βοσκούσα τα πρόβατα και διάβαζα βιβλία , «βίοι των αγίων». Εδώ στην κάτω Σκοτίνα (κατοικούσαμε το χειμώνα) και το καλοκαίρι βγαίναμε επάνω (στην Άνω Σκοτίνα).

          -Σχολείο;

          -Το δημοτικό το ‘βγαλα, δε ντο ‘βγαλα. Στην απαλνή Σκοτίνα πήγα μέχρι την τρίτη τάξη στο θείο μου το δάσκαλο τον Βλέτση. Όταν κατεβήκαμε κάτω πήγα στο Θωμά τον Παραμύθα. Πολλά παιδιά δεν το  βγάλαμε, μας έπιασε πόλεμος. Μέχρι την πέμπτη τάξη. Μετά πήγα σ' ένα νυχτερινό και πήρα ένα αποδεικτικό από το δάσκαλο Μασούρα από που κατάγονταν από την την Καλλιπεύκη. Πρέπει να το πήρα αυτό μετά το '50.

2. κληρικός: -Τελικά εσύ πώς το αποφάσισες να χειροτονηθείς;      

          -Επιστρέψαμε στο χωριό το '50 (επαναπατρισμός). Το '59 προς το '60 παντρεύτηκα την Ελένη του παπά Λεωνίδα Οικονόμου. Σύμπτωση είχε βγει ένας νόμος το '70 να γίνονται ιερείς με μειωμένα προσόντα. Εγώ του ‘χα στο νου μου. Ρωτούσα κι από πριν. Στη Θεσσαλονίκη πήγαινα στις εκκλησίες και μου ‘λιγαν: «Εδώ μην ψάχνεις. Πρέπ' να είναι στα παραμεθόρια». Μια μέρα ανταμώνω τον παπά Διονύση Κουκουσά. Με βοήθησε να βρω δουλειά σ' ένα εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη, στο κεραμοποιείο του Φιλίππου, στο νέο Κορδελιό. Ο παπά Διονύσης υπηρετούσε στη Μεταμόρφωση του Κορδελιού. Μου συνέστησε να πάω στο Κιλκίς.

          Ένα πρωί πηγαίνω στο Κιλκίς. Πάω στα γραφεία, μου λέει ένας:

          -Ο κύριος τι θέλει;

          -Είμαι υποψήφιος ιερέας. Κι έμαθα ότι ...

          -Κύριε Μιχάλη, μου λέει. Είναι ο νόμος πράγματι, αλλά ο Σεβασμιότατος έχει κακή πείρα από τους ξένους. Τους χειροτονεί κι αυτοί φεύγουν.

          -Ποιός δεσπότης ήταν;

          -Ήταν ο Χαρίτων. "Έρχονται ξένοι, τους χειροτονεί και μετά από λίγα χρόνια ζητούν να φύγουν". Ενώ αυτοί θέλουν να μείνουν εκεί οι ιερείς. "Έρχονται άνθρωποι μουσικοί, ικανοί και δεν τους δέχεται. Προτιμάει τους ντόπιους".

          -Ε, τότες, πάτερ, λέω, εγώ να φύγω.

          -Μου λέει: "Περίμενε λίγο, ο δεσπότης σε λίγο θα κατεβεί"**.

          Δεν έφυγα. Σε κάνα δεκάλεπτο κατέβηκε ο δεσπότης. Του μίλησε ο αρχιερατικός: "Δέσποτα, ο κύριος θέλει να γίνει παπάς και είναι από τα μέρη της Κατερίνης".

          -Α, λέει ο δεσπότης. Έλα μέσα.

          Πήγα εγώ μέσα, κάθισα. Μ' έκανε κάτ' ερωτήσεις. "Κοίταξε, λέει, πήγαινε στο Γιάννη το θεολόγο.".

          Πήγα στο γραφείο μέσα, μου λέει ο θεολόγος:

          -Από πού είσαι;

          -Από τη Σκοτίνα.

          -Θα φέρεις εκείνο, εκείνο, εκείνο.

          Μόλις άκουσα εγώ έτσι, κατάλαβα ότι έγινα δεκτός. Και μου ζήτησαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων.  

          -Σε κράτησαν πολύ καιρό;

          -Ίσως και μήνα. Ήταν αυτός ο θεολόγος (Αλτίκης***) κι ένας άλλος ψάλτης, Κώστα τον φώναζαν. Κι είναι και τώρα ψάλτης στη Μητρόπολη, στη Μεταμόρφωση Κιλκισίου. Διάκος χειροτονήθηκα  στο Λόφο, στον άγιο Γεώργιο επάνω την ημέρα της Αναλήψεως, στις 4 Ιουνίου 1970 και στις 27 του ίδιου μήνα με χειροτόνησε πρεσβύτερο. Η χειροτονία μου έγινε στη Μητρόπολη για την ενορία Μονολίθι. Εκεί έμεινα 5 χρόνια. Το δεύτερο χωριό ήταν ο Ακρίτας. Εκεί έμεινα άλλα 13 χρόνια. Επί  Αμβροσίου παίρνω απολυτήριο για την Επανομή, στην Παναγία. Εκεί έμεινα ενάμισι χρόνο. Από εκεί πήγα στη Βέροια, στα Καβάσιλα.  Κάθισα εκεί κάπου 11 χρόνια, συμπλήρωσα και από εκεί πήρα σύνταξη.

3. απόμαχος. Ο παπά Μιχάλης ως συνταξιούχος δαπανά τον χρόνο και το ελάχιστο «βαλάντιο» σε εκκλησιαστικό έργο. Αυτό αποδεικνύεται από τα παρακάτω:

α. αίθουσα ναού. Την Κυριακή της 24ης Οκτωβρίου 2010 έγιναν τα εγκαίνια της αίθουσας τελετών του ιερού ναού Αγίου Γεωργίου Σκοτίνας. Η αίθουσα κτίστηκε με δαπάνες του συνταξιούχου παπά Μιχάλη Βλέτση. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Αγαθόνικος με θερμά λόγια εξέφρασε τον έπαινο προς τον δωρητή του έργου και τόνισε τη σημασία της λαμπρής χειρονομίας του ιερέα. Στη συνέχεια ο παπά Μιχάλης απευθύνθηκε στο συγκεντρωμένο πλήθος και με βαθιά συγκίνηση τόνισε τα εξής:

«Με την ευλογία σας, Σεβασμιώτατε, ας μου επιτραπεί να απευθύνω ένα λιτό, απλό χαιρετισμό στην εκλεκτή τούτη ομήγυρη.

Αγαπητοί,

          Ο θεός θέλησε να κρύβω μέσα μου ένα βαθύ πόθο, να προσφέρω, εγώ ο ελάχιστος, κάτι ωφέλιμο στη μικρή κοινωνία της Σκοτίνας. Το αποτέλεσμα το βλέπετε.

         

Στην πράξη αυτή οδηγήθηκα από μεγάλο καημό για ανάμνηση της πολύ αγαπημένης μου πρεσβυτέρας Ελένης (1931-2001) και όλων των συγγενικών προσώπων που έφυγαν από τη ζωή αυτή και πορεύτηκαν στους ουρανούς.

          Γνωρίζω την έντονη θρησκευτική ευλάβεια των συμπατριωτών μου. Τους συγχαίρω και τους ευγνωμονώ για κάθε τους συνδρομή. Τους παρακαλώ, όταν τελούν  μνημόσυνο των προσφιλών συγγενών και φίλων, να κάνουν καλή χρήση της αίθουσας. Να ακούνε τον εκάστοτε εφημέριο της ενορίας -τώρα τον παπά Λευτέρη- και τους εκκλησιαστικούς επιτρόπους του ναού. Έτσι θα χαίρονται οι αδελφοί μας νεκροί, έτσι θα επωφελούνται και οι εδώ ζωντανοί.

Σεβασμιώτατε,

          Εύχεσθε προκοπή και ό, τι καλό στο ταπεινό τούτο έργο».

β. φωτογραφικό υλικό.

                                              Αγιασμός: κύρια πρόσωπα από αριστερά: 

                      σεβ. κ. Αγαθόνικος, π. Μιχαήλ Βλέτσης, π. Λευτέρης Βαστάζος

Πίσω από τον παπά Μιχάλη διακρίνεται ο αδερφός του Τάκης. Η φωτογραφία είναι βγαλμένη στον "Πλάτανο", δηλαδή στην πλατεία της Άνω Σκοτίνας, όπου η εκκλησία "Κοίμηση της Θεοτόκου".

----------

* προφανώς θα εννοεί τα Αντιχάσια, όπου τα ερείπια του παλιού χωριού «Σκοτίνα», (βλέπε ανάρτηση 13.11.14).

** το γραφεία του δεσπότη βρισκότανε στον επάνω όροφο. Τα χωριά της παραμεθορίου θέλανε ιερείς. Γι’ αυτό και η Μητρόπολη  φέρθηκε μπόσικα στον Παπά Μιχάλη.

*** γνωστός μου συνάδελφος από τα φοιτητικά μας χρόνια (γύρω στο 1960).

Πλησιέστεροι συγγενείς του παπά Μιχάλη (γενεαλογικό δέντρο)

Κώστας, παιδιά του:

1. Γιώργος
2. στην Καρυά ;

Παιδιά του Γιώργου:

Α. Νικολής, σύζυγος Τασιώ, κόρη Ιω. Μητσιάνη-Γουρνάρ’                      

Β. Αθανάσιος, αναγνώστης, δάσκαλος, σ. Μπουλιώ Παραμύθα             

Γ. Κώτσιος, σ. Καλλιόπα Γιρμπχαλού -Γερομιχαλού-Τρεύλα         

Δ. «Κουρίτσ’ Κουμουρτζάτκου»

Α. παιδιά του Νικολή:    

1. Δημητρούλου, σ. Διονύσης Πολυχρός-Μητσιάνης. 

2. Καλούδα, σ. Ιωάννης. Καραλής    

3. Κωσταντής (1922-2010), σ. Λέγκου Β. Κουκουσά.

          παιδιά του Κωσταντή:  

          α. Τασούλα

          β. Μαρία

          γ. Νίκος

         

4. Γιώργος  (1927-2012), σ. Αθηνά Β. Γερομιχαλού-Τσιόμη

          παιδιά του Γιώργου:

          α. Γιάννης

          β. Ελένη

          γ. Νίκος

δ. Χαρίκλεια

 

5. Γιάννης, (1930-2014), σ. Πηνελόπη Θεοχ. Καλαμάρα-Καϊάκα

          παιδιά του Γιάννη:

          α. Νίκος

          β. Χάρης

          γ. Ευτυχία

           

6. Νάσιος, (1934-1084) σ. Καλούδα Ιω. Γκάρα

          παιδιά του Νάσιου:

          α. Νίκος

          β. Γιάννης

          γ. Τασούλα

         

7. Γραμματή, σ. Αντώνης Μπαρμπούτας από Λεπτοκαρυά

Β. παιδιά του Αθανασίου

1. Σοφία, σ. Δημήτριος (Μήτρος) Νικολός

2. Γιώργος, πέθανε νέος

3. Διονύσης, δάσκαλος, σ. από Λιτόχωρο

4. Βασίλης, ιερέας θεολόγος, σ. από Θεσσαλονίκη

5. Βικτωρία-Μπιτόρου, σ. Μιχάλης Ν. Γερομιχαλός

6. Πολυξένη, σ. Δημήτριος (Μήτρος) Νικολός

7. Κατίνα, σ. (1929-2016), σ. Κώτσιος Μ. Πολυχρός.

8. Μήτσιος, (1931-2016), σ. Καλλιόπα Θεοχ. Καρκαφίρη-Σουγκαρέλα

9. Λευτέρης, (1935-), φιλόλογος, σ, εκτός Σκοτίνας

10. Καλλιόπη (1936-)

11. Γιώργος, αξιωματικός χωροφυλακής, σ, εκτός Σκοτίνας

12. Θωμάς, (1940-), δάσκαλος, σ. εκτός Σκοτίνας  

Γ. παιδιά του Κώτσιου: 

1. Γιώργος, (1925-2013), Βαγγελούδα Απ. Συντριβάνη       

2. Στάμω, (1928-), σ. Απόστολος Κουμουρτζής                  

3. Μίχος, (1929-), ιερέας, σ. Ελένη παπά Λεωνίδα Οικονόμου               

4. Αλεξάνδρα          , (1932-), σ. Γιώργος Ζιώγας-Ντουραλής

5. Χαράλαμπος, (1937-2005), σ. Ελενίτσα Β. Δάμπλια               

6. Τάκης (1939-), σ. από Καλλιπεύκη
---------- 
ΕΙΚΟΝΕΣ

 
                   Οι γονείς του π. Μιχάλη Κωνσταντίνος και Καλλιόπη Γερομιχαλού

                        
                          Το σπίτι των "Μπλιτσαίων"-Βλετσαίων σε εγκατάλειψη (Βασίλα)

                             Μια πλευρά της Κάτω Σκοτίνας (δυτική). Η φωτογραφία 
                            είναι παρμένη από το μπαλκόνι του παπά Μιχάλη που 

                            βρίσκεται στον οικισμό Γαβρί.

                         Άποψη από το μπαλκόνι του σπιτιού παπά Μιχάλη Βλέτση

                                        Προσκυνητές στα εγκαίνια της αίθουσας

                                     Ευσεβείς χριστιανοί στην τελετή των εγκαινίων

                     Με ευλάβειο ο κόσμος παρακολουθεί την τελετή των εγκαινίων

                             Διακρίνονται καθαρά οι Νικόλαος Μητσιάνης, Στέργιος 
                         Χριστινόπουλος, Χρήστος Σακελλάρης, Νίκος Καρκαφίρης.

                      Οι γυναίκες αφήσανε το νοικοκυριό και τρέξανε στην Εκκλησιά

                                     Πλήθος κόσμου παρευρίσκεται στο χώρο της 
                τελετής των εγκαινίων. Όλοι πάνε για να τιμήσουν τον παπά Μιχάλη.

                                 Σε πρώτο πλάνο ο Θωμάς Γερομιχαλός (σιδηράς)

                                         Γυναίκες από όλες τις γειτονιές δίνουν 
                                       το "παρών" στη γιορτή του παπά Μιχάλη

                Οι επίσημοι συμμετέχουν στη θεάρεστη χειρονομία του παπά Μιχάλη