ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ: Άγιος Διονύσιος Ολύμπου

 

1.   ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ, ήχος πρώτος

 

Του Ολύμπου οικήτωρ, Πιερίας αγλάισμα και της επωνύμου Μονής σου ιερόν περιτείχισμα, εδείχθης Διονύσιε σοφέ, βιώσας ώσπερ άγγελος εν γη. Και παρέχεις την ταχείαν σου αρωγήν, τοις ευλαβώς κραυγάζουσιν δόξα τω δεδοκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

 

2.  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ στον άγιο. Θα ήταν το έτος 1938. Ξεκινήσαμε με τα πόδια από Κάτω Σκοτίνα η παρέα: Μάνα, εγώ και θειες Όλγα Γερομιχαλού και Διονύσινα (Χρυσούλα) Καλιαμπού με προορισμό το πανηγύρι του αγίου στον Όλυμπο. Κόσμος πολύς από όλη την Πιερία  να τιμήσει τη γιορτή του  "εν Ολύμπω» Αγίου Διονυσίου.

 

3.    ΓΕΝΙΚΑ: Βίος του Αγίου. Γέννηση 1500 στη Δρακότρυπα Καρδίτσας, κοίμηση 23 Ιανουαρίου 1541. Πολιούχος του Λιτοχώρου (πηγή: διαδίκτυο).

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ: Άνω Σκοτίνα- δρόμος για βρύση Μουζά

 

1. ΙΣΤΟΡΙΑ του Καλιαμπέικου: Προπολεμικά υπήρχε σπίτι φανταχτερό και κατοικούσαν τέσσερις οικογένειες, α) Αποστόλου, β) Διονυσίου γ) Θωμά Καλιαμπού και δ) Ποτιού-Δημητρίου Δάμπλια. Μεταπολεμικά αντικρύζουμε μόνο σμπαράλια, ερείπια. Φύγανε και οι πέτρες!

          Προπολεμικά ο κόσμος περνούσε ελεύθερα από την αυλή. Μεταπολεμικά ο δρόμος κλώθει και  στρίβει  κάτω από τους Τρανταίους για να βρει δρόμο προς Μουζά.

          Προπολεμικά υπήρχε πέτρινο ντουβάρι. Μεταπολεμικά δεν βρίσκεις πέτρα, τίποτα, «λίθος επί λίθον».

          Προπολεμικά υπήρχε σούδα που χώριζε το σπίτι με αυτό "τζ Βασίλινας τς Πινακούς".Μεταπολεμικά όλα γίνανε ένα "μπαΐρι".

 

2. ΒΡΥΣΗ: Προπολεμικά, για να πας στη βρύση, περνούσες ελεύθερα την αυλή του Καλιαμπού και πλάι από το ντουβάρι «τς Πινακούς» τραβούσες για Μουζά. Μεταπολεμικά για να πιείς νερό από τη Μουζά, χάνεσαι και πνίγεσαι στα απέραντα «μουτσιαλκά» (βρώμικα νερά).

 

 

ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΟΜΟΥ: Από γειτονιά Μερίκου προς Μουζά:

   

   1. γειτονιά Μερίκου

    2. παπά Βασίλης (Παπαζιώγας)

    3. Τράντινα Μαρία

    4. αυλή Καλιαμπού

    5. Μουζάς (βρύση).