Η ΛΑΙΛΑΠΑ του 1946
Στα αριστερά ορθώνεται η "Κουρκουφουλιά".
Εκεί βρίσκουν καταφύγιο κλέφτες, ληστές, αλλά και
ερωτευμένα ζευγάρια.
Πρόκειται για το σημείο, όπου σμίγουν
οι δυο
λάκκοι: Τρανός λάκκος και λάκκος Παπά. Εκεί κόντεψε να πνιγούμε το
καλοκαίρι του 1946. Ήμασταν μια παρέα: Χρήστος Μάνος, Θεοχάρης Μητός και εγώ ο
μικρότερος. Ξέσπασε φοβερή λαίλαπα. Στην αρχή κρύφτηκα στην κουφάλα κάποιου πλάτανου.
Ο Χρήστος φώναξε: «Γιάν΄, βγες αγλήγουρα. Δε γλιτώντζ σ΄ ντ κφάλα. Του νιρό
λαμπάδα κατ’ ισένα» (τα
ορμητικά νερά θα σε πνίξουν). Γρήγορα βγαίνω και τραβάω την ανηφόρα. Σώζομαι.
Στην «Βασίλα» (συνοικία Σκοτίνας) κυκλοφόρησε: «Πλημμύρισι ι λάκους τ’ Παπά κι πνίγουντι οι τζιουμπανοί (βοσκοί) ι Χρήστους τ΄ Μάν΄, (του Μάνου) ι Κακάλς (Θεοχάρης) τ΄ Μητού κι ι Γιάντζ ι Καλιαμπός. Πάμι να φκιάσουμι γκιφύρ’ να τς πιράσουμι απού τούτ΄ τ΄ μιριά» (Πρέπει να βοηθήσουμε. Να πάμε γρήγορα και να τους περάσουμε από τούτη τη μεριά φτιάχνοντας πρόχειρο γεφύρι) .
Το απόγευμα βγήκε ήλιος. Από το χωριό κατέφτασε βοήθεια. Ήρθαν η Μαριγούλα Μητού (αδερφή του Θεοχάρη) και η Βαγγελούδα Καλιαμπού (αδερφή του γράφοντος). Φτιάχνουν με κλαδιά πρόχειρο γεφύρι (το παλιό το πήρε σβάρνα ο λάκκος) και σωζόμαστε.
----------
Σημείωση: Τα νερά του ποταμού προκάλεσαν ζημιές: Το γεφύρι χάθηκε, πλατάνια σωριάστηκαν, γίδια πνίγηκαν. Το κοπάδι του Γιάννη Νικολού (Δήμου) έπαθε νίλα. Οι καλύτερες γίδες εξαφανίστηκαν. Λένε ότι εκείνη τη μέρα χάθηκε «η γουμάρα ντ Μπιλιάγκα». Την «έμασε» ο αγριεμένος Μάρμαρος.
----------
ΕΙΚΟΝΕΣ
Μαριγούλα
Βαγγελούδα
Φωτογραφία στη Σμίξη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου