ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Δημοτικό σχολείο Σκοτίνας

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ 1976-77

          Για να ευοδωθεί το έργο του δασκάλου είναι ανάγκη να συντρέχουν μερικές απαραίτητες προϋποθέσεις. Οι πιο σπουδαίες είναι: α) μεράκι στη δουλειά και β) αγάπη στα παιδιά.

         

          Ο αείμνηστος δάσκαλος Νίκος Δάμπλιας (1944-2010) ήταν προικισμένος μ’ αυτές τις αρετές. Αυτό φαίνεται από εφημερίδα των μαθητών του στο  δημοτικό Σχολείο Σκοτίνας. Η εφημερίδα φέρει τον τίτλο «Μαθητική φωνή του δημοτικού σχολείου Σκοτίνας». Στη Χριστουγεννιάτικη περίοδο 1976-77 οι μαθητές του σχολείου, σε συνεργασία με τους δασκάλους τους, παρουσίασαν δραστηριότητες, που αφορούν έθιμα και ενδιαφέροντα θέματα του χωριού. Ενδεικτικά παραθέτω σε φωτοτυπία μερικές τέτοιες αθώες ενέργειες των παιδιών.  

         

                                                ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ

Α. Γεωργουλά Ουρανία

 

 Β. Μητσιάνης Θωμάς (του Νικολάου)

 

 

ΣΧΟΛΕΙΟ

 

 

η Βαγγελιώ

    Η σύζυγος του Νίκου, Βαγγελιώ Δάμπλια, το γένος Παπαγεωργίου,  στις 11 Σεπτεμβρίου 1917 μου δίνει σχετική συνέντευξη. Στο ερώτημά μου «Πώς τα προλάβαινε όλα ο Νίκος», μου εκμυστηρεύεται:

-«Όλες τις δουλειές τις έκανε εκτός μαθήματος. Άφηνε τα παιδιά εδώ και το βράδυ πήγαινε σχολείο. Ερχόταν να φάει και πάλι έφευγε. Κατέβαινε με τα πόδια. Ήταν στενάχωρος. Ήθελε να δουλέψει. Δεν ήθελε να πάει στο καφενείο. Όταν έγινε διευθυντής δούλευε πάρα πολύ».