ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ: Τρανός Λάκκος

Από τα νδ της Άνω Σκοτίνας (δάσος Σκοτίνας-Παντελεήμονα) ξεκινάνε λακκούλια, «μαζέματα», τα οποία σχηματίζουν τον  Τρανό Λάκκο. Ο Λάκκος τραβάει προς τα κάτω ώσπου συναντάει τη Σμίξη (σμίγουν οι δυο λάκκοι: Λάκκος Παπά και Τρανός Λάκκος). Από το αναβρικό «Κουτσούρα» (στο μονοπάτι προς Πρίπορα)  ο Λάκκος αποτελεί σύνορο Παντελεήμονα-Σκοτίνας. Ο Τρανός Λάκκος λέγεται και Λάκκος Ιμπραήμ. Πιθανόν εκεί να σκοτώθηκε κάποιος Τούρκος με το όνομα αυτό.

          Ο μακαρίτης Γιάννης Στύλος-Τσιακμάκης (καλοκαίρι 2003) μου εξηγεί: «Βγαίνουμι ψηλά στ' Αντουνόπλ', στου λάκκου του Ντρανό.
     Τραβά παραπάν στου πιριβόλ' τ' Χασιώτ'. Απ' του λάκκου  του Ντρανό αριστιρά Παντλιμουνίτκα κι διξιά δικά μας. Μιτά ζ ντ Μπάρα ντ Γκαλιαμπού. Ο λάκκος πάει στ' Πρότσ' κι συνιχίζ' μέχρι τ' Κατή» (ανοιγόμαστε προς την ανηφόρα, στο κτήμα του Αντωνόπουλου και συνέχεια προς τον Τρανό Λάκκο. Στη συνέχεια προχωράμε και συναντάμε το περιβόλι (κασταναριό) του Χασιώτη. Στα αριστερά είναι κτήματα Παντελεημονίτικα, στα δεξιά δικά μας. Πιο πάνω δεξιά βρίσκεται η μπάρα του Καλιαμπού. Ο λάκκος τραβάει προς την Πρότση και συνεχίζει μέχρι τη λίμνη του Κατή). 

            Επιπλέον ο Θωμάς Ε. Μάνος (11.2.15) τονίζει: «Πιο πάνω (ο Λάκκος) πααίν’ στ’ αναβρικό τς Κατσούρας, ψηλά ‘π’ του δρόμου όπους πάμι κα του Παντιλέμινου, βγαίν’ πάλι κα τ’

Σαλτάν’, στα Χασιωτάτκα δεξιά» (ψηλωμένα ο λάκκος συναντάει το αναβρικό της Κατσούρας. Το αναβρικό αυτό βρίσκεται λίγο πιο πάνω από το δρόμο που φέρνει προς τον Άγιο Παντελεήμονα. Στη συνέχεια τραβάει προς την τοποθεσία «Σαλτάν» έχοντας δεξιά το περιβόλι του Χασιώτη).

      




 ----------

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ:

1. Από τη μέρα που έγινε το μακάβριο φονικό (Γενάρης 1944) στη σκοτεινή ρεματιά της Πρότσης, πάψαμε να πλησιάζουμε το τοπίο. Τρέμαμε ακόμα και στο άκουσμα της λέξης «Πρότση». Λέγανε ότι μέσα στη ρεματιά βογκούσε το αίμα των νεκρών. Αυτών που σφάχτηκαν σε κείνη τη ρεματιά (με πρώτο τον παπά Τριαντάφυλλο από τη Λεπτοκαρυά). Προτιμούσαμε να βοσκάμε τα γίδια στις δυο όχθες του Τρανού Λάκκου και μάλιστα προς τα χαμηλά «Σμίξη».

       2. Κλάριζα την καστανιά στη δεξιά όχθη (όπως βλέπουμε την Πρότση). Η καστανιά «ξεσφαΐστηκε», ξεριζώθηκε και η κορυφή της έπεσε στην απέναντι όχθη. Σώθηκα σφιχταγκαλιασμένος στον κορμό. Βρέθηκα μετέωρος στο μέσο του λάκκου.

       3. Σηκώθηκε τρικυμία και πλημμύρισαν τα δυο ποτάμια: Λάκκος Παπά και Τρανός Λάκκος. Εμείς, τρεις βοσκοί (Χρήστος Μάνος, Θεοχάρης Μητός κι εγώ) αποκλειστήκαμε στην απέναντι πλευρά της Σμίξης, στην άκρη του Τρανού Λάκκου. Ευτυχώς κατέφτασε βοήθεια από το χωριό και έφτιαξε πρόχειρο γεφύρι. Σωθήκαμε. 
       

 
             Μπροστά μας διακρίνεται η Σμίξη (με τα πολλά πλατάνια). 
             Εκεί σμίγουν οι δυο λάκκοι: Λάκκος Παπά δεξιά και 
             Τρανός Λάκκος αριστερά. Στην αριστερή πλευρά υψώνεται 
             ο περίφημος βράχος της "Κουρκουφουλιάς. (Κατά την 
             λαϊκή παράδοση εκεί τα κοράκια φτιάχνανε τις φωλιές)