ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ: Σμίξη

 
                   Η ΛΑΙΛΑΠΑ του 1946

               

         

         Στα αριστερά ορθώνεται η "Κουρκουφουλιά".

Εκεί βρίσκουν καταφύγιο κλέφτες, ληστές, αλλά και

 ερωτευμένα ζευγάρια.

 

        Πρόκειται για το σημείο, όπου σμίγουν οι δυο
λάκκοι: Τρανός λάκκος και λάκκος Παπά. Εκεί κόντεψε να πνιγούμε το καλοκαίρι του 1946. Ήμασταν μια παρέα: Χρήστος Μάνος, Θεοχάρης Μητός και εγώ ο μικρότερος. Ξέσπασε φοβερή λαίλαπα. Στην αρχή κρύφτηκα στην κουφάλα κάποιου πλάτανου. Ο Χρήστος φώναξε: «Γιάν΄, βγες αγλήγουρα. Δε γλιτώντζ σ΄ ντ κφάλα. Του νιρό λαμπάδα κατ’ ισένα» (τα ορμητικά νερά θα σε πνίξουν). Γρήγορα βγαίνω και τραβάω την ανηφόρα. Σώζομαι.

          Στην «Βασίλα» (συνοικία Σκοτίνας) κυκλοφόρησε: «Πλημμύρισι ι λάκους τ’ Παπά κι πνίγουντι οι τζιουμπανοί (βοσκοί) ι Χρήστους τ΄ Μάν΄, (του Μάνου) ι Κακάλς (Θεοχάρης) τ΄ Μητού κι ι Γιάντζ ι Καλιαμπός. Πάμι να φκιάσουμι γκιφύρ’ να τς πιράσουμι απού τούτ΄ τ΄ μιριά» (Πρέπει να βοηθήσουμε. Να πάμε γρήγορα και να τους περάσουμε από τούτη τη μεριά φτιάχνοντας πρόχειρο γεφύρι) .  

Το απόγευμα βγήκε ήλιος. Από το χωριό κατέφτασε βοήθεια. Ήρθαν η Μαριγούλα Μητού (αδερφή του Θεοχάρη)  και η Βαγγελούδα Καλιαμπού (αδερφή του γράφοντος). Φτιάχνουν με κλαδιά πρόχειρο γεφύρι (το παλιό το πήρε σβάρνα ο λάκκος) και σωζόμαστε.

----------

Σημείωση: Τα νερά του ποταμού προκάλεσαν ζημιές: Το γεφύρι χάθηκε, πλατάνια σωριάστηκαν, γίδια πνίγηκαν. Το κοπάδι του Γιάννη Νικολού (Δήμου) έπαθε νίλα. Οι καλύτερες γίδες εξαφανίστηκαν. Λένε ότι εκείνη τη μέρα χάθηκε «η γουμάρα ντ Μπιλιάγκα». Την «έμασε» ο αγριεμένος Μάρμαρος.   

----------

ΕΙΚΟΝΕΣ 

      

                                                         Μαριγούλα
 

                                             Βαγγελούδα

    

   

                                        Φωτογραφία στη Σμίξη